خب هیونگ های گرامی.بعد از صد سال دارم پست میزارم و خیلی ناراحتم.اصلا افسرده ام.متاسفانه بخاطر مدرسه دیگه نمی تونم بیام اما خیلیییییییی دوستتون دارم
افتخار آشنایی با همه رو نداشتم اما بازم همتون توی قلبم جا دارین❤️همتون برام یه پخش عظیمی از دلتنگی و ناراحتی هام رو با محبت هاتون پر کردیدپس من الان ناراحت نیستم
بلکه خوشحالم که تونستم تابستونم رو با شما اونی های عزیز بگذرونم.
شما برام درست مثل خانواده بودین.همگی همون محبت رو بهم از راه دور القا میکردین.از تک تک تون ممنونم که دوستم داشتین با اینکه گاهی عجیب غریب یا رو اعصاب بودم
از همه بیشتر از اونی نسیبه ممنونم که منو با شماها آشنا کرد اجازه داد زیر دست خودش به شادی برسم❤️اون واقعا ددی همه هست.به جای من کلی اونو ماچ کنید و قربون صدقش برین
چالش رو که خوندم فهمیدم که خیلی ها منو توی ذهنشون دارن و این بیش از حد باعث هیجان من شد
همینطور کسایی که محبت کردن و منو مورد حمایت قرار دادن خیلییییییییی ممنونم.
.
به امید دیدار.
.
.
.
.
.
.
ببینم گریه تون گرفتههههههه؟؟؟؟بابا گریه چیه اونی های کیوت و موچولی خودمینننننننن
بیاین بغل دسته جمعییییییییییییی
خب نظرتون چیه هر صبح ساعت ده وقتی توی مدرسه هستیم به هم فکر کنیم؟؟؟این قول رو به من بدین چون من تصمیم به انجام این کاردارم.
اینطور ذهنامون بهم متصل میشه و بدون نیاز به حرف زدن داریم باهم گپ میزنیمخبهمتون توی یادم هستین خوشگلاعاشقتونمممممم.حتی سایه هااااا
امیدوارم سال تحصیلی خوبی داشته باشین❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
خدا نگهدار
درباره این سایت